Vir die onttrekking van aalwurms is grondboontjiedoppe en -sade (met saadhuid) in stukkies gebreek en in 500 mL houers, wat met kraanwater gevul is, geplaas. Die materiaal is deurlopend vir 72 h belug waarna die suspensie eerstens deur ’n 1000 µm, en daarna deur ’n 45 µm sif gegiet is om die aalwurms te onttrek. Vir ligmikroskopie is die eksemplare in TAF fikseer (gedistilleerde water, 40% formalien en pikriensuur) en volgens die gewone metode op Cobb-plaatjies gemonteer. Tekeninge en afmetings is met ’n Zeiss Axioskop 40, wat met ’n tekenbuis voorsien is, gedoen. Vir skandeerelektronmikroskopie (SEM) is die eksemplare, doppe, sade en saadhuide in TAF fikseer, deur ’n etanol-series na 100% etanol geneem, gedroog, op SEM-knopies gemonteer en met goud-palladium bedamp. Die eksemplare en gedissekteerde plantmateriaal is met ’n FEI Quanta FEG 250 skandeer-elektronmikroskoop tussen 5 kV en 10 kV bestudeer en ligmikroskoopfoto’s is met ’n Nikon SMZ-1, toegerus met ’n Motic digitale kamera, geneem. Vir die molekulêre studie is DNS van enkele eksemplare onttrek en die ITS-gedeelte van die ribosomale DNS is met PKR vermeerder. Basisvolgorde-bepaling van die ITS-gedeelte is gedoen en vergelyk met beskikbare data in Genbank. Gedurende die SEM-studie is swamspore in die grondboontjiedoppe en -saadhuide gevind. Sigbare swamgroei op die oppervlak van die saadhuid is uitgeplaat op aartappelwortel-agar en geïnkubeer by 25 ºC vir sewe dae. Vrugliggame en/of spore en hifes van elke kolonie is in melksuur gemonteer. Afmetings is met ’n Zeiss Axio Imager 2 gedoen by 400x vergroting.

Morfologies en morfometries is die Suid-Afrikaanse eksemplare baie na aan Aphelenchoides arachidis, met die volgende uitsonderings: Getal laterale lyne (twee lyne in oorspronklike beskrywing van populasie van Nigerië versus 2–4 lyne in Suid-Afrikaanse populasie) en stekellengte

(10 µm – 12 µm in Nigeriese populasie versus 8 µm – 10 µm in Suid-Afrikaanse populasie). Met die molekulêre studie is verskille in basispaar-volgorde tussen die Suid-Afrikaanse eksemplare van A. arachidis en dié van EF371501 in Genbank gevind. Twee swamme is van die saad geïsoleer, Thielaviopsis basicola en Neocosmospora vasinfecta. Beide die swamme is patogenies op grondboontjies en veroorsaak ‘swartdop’.

Morfologies en morfometries verskil die Suid-Afrikaanse populasie effens van dié van die oorspronklike spesiebeskrywing van A. arachidis. Twee paratipes van A.arachidis is vir vergelykingsdoeleindes aangevra en verskeie eksemplare van die Suid-Afrikaanse populasie is na ’n kenner van die genus Aphelenchoides (David Hunt, CABI Bioscience, UK) gestuur om die identifikasie te kontroleer. Volgens beide die paratipes en dr. Hunt is die Suid-Afrikaanse eksemplare wel A. arachidis. Tans word A. arachidis deur lande soos Indië as kwarantyn-organisme beskou, waar dit as ’n skedule V organisme aan ses weke kwarantyn onderwerp word en waar slegs uitgedopte grondbone ingevoer mag word. Van belang is die vermoë van hierdie aalwurm om vir ongeveer 12 maande in gestoorde grondboontjies te oorleef. As A. arachidis dus in die hoof grondboontjieproduserende gebiede van die wêreld gevestig raak, kan dit ’n belangrike ekonomiese pes-organisme word. Die posisie van die Suid-Afrikaanse eksemplare in ’n filogenetiese boom afgelei van basispaarverskille dui egter daarop dat dié bevolking en die A. arachidis-bevolking van EF371501 in Genbank verskillende spesies is. Ongelukkig is geen verwysingseksemplare aan die Genbanknommer gekoppel nie en ’n morfologiese vergelyking tussen die Suid-Afrikaanse eksemplare en dié van EF371501 is dus onmoontlik. Die twee swamme, Thielaviopsis basicola en Neocosmospora vasinfecta is reeds in Suid-Afrika vanaf grondboontjies aangemeld.