’n RDI bied aan gebruikers en verskaffers die moontlikheid om ruimtelike data te ontdek, te evalueer en toe te pas. Die hoofdoel van ’n RDI is om ruimtelike data aan ’n wye gehoor beskikbaar te stel. ’n Geoportaal is die toegangspunt van ’n RDI – ’n soort webportaal wat dit moontlik maak om ruimtelike data en die gepaardgaande webdienste oor die internet op te spoor en aan te wend om ruimtelike data binne ’n RDI te ontdek, te vertoon, te redigeer en te ontleed. Webdienste is platformonafhanklike, modulêre programme wat dinamies oor die internet uitgevoer kan word. ’n Webdiens is ’n program wat met ’n spesifieke doel geskep is, en die gebruiker het weinig of geen kennis oor die implementasie van die webdiens nodig om dit te kan gebruik nie. Hy of sy moet wel met die koppelvlak vertroud wees. Geoportale van RDI’s fokus tans slegs op die uitruil en beskikbaarstelling van ruimtelike data. Toegang tot die voorstelling van ruimtelike inligting is tans beperk en verg spesiale kennis en toerusting. Inligting is verwerkte data. Visuele voorstellings van ruimtelike data is op die oomblik nie moontlik nie, weens die gebrek aan webdienste wat ruimtelike inligtingsvoorstellings kan produseer. Weens hierdie gebrek maak sulke voorstellings tans selde deel van ’n geoportaal uit. ’n Voorbeeld van die visuele voorstelling van ruimtelike inligting is tematiese kaarte. Die oorspronklike rou data word verwerk en die nodige bykomende inligting (bv. die standaardafwyking en die gemiddelde) word gegenereer.

’n Tematiese kaart is ’n bepaalde tipe kaart wat ontwerp is om ruimtelike inligting te kommunikeer oor ’n spesifieke onderwerp of tema, soos byvoorbeeld bevolkingsdigtheid of geologie. So ’n tematiese kaart is vir gebruikers in ’n spesifieke konteks van waarde. ’n Tematiese kaart toon die verspreiding van geografiese verskynsels, voorvalle, of klassifikasies wat verband hou met ’n spesifieke onderwerp. Daar bestaan verskeie tipes tematiese kaarte. Die keuse van die tipe kaart is belangrik om seker te maak dat die regte boodskap oorgedra word. Weens die behoefte aan ’n meganisme vir tematiese kartografie in die konteks van webdienste is verskeie voorstelle ten opsigte van die uitbreiding van bestaande standaarde aan die hand gedoen. Sae-Tang en Ertz (2007) stel voor dat die gestileerdelaagbeskrywer- (SLD-) en simboolenkodering- (SE-) standaarde van die ope georuimtelike konsortium (OGC) uitgebrei moet word vir tematiese kartering. Hulle noem die verbetering SLD-T. Soortgelyk aan SLD-T het Rita, Borbinha en Martins (2010) voorgestel dat SLD en SE vir kartogramme uitgebrei word. Sanvik (2008) stel voor dat virtuele wêrelde en ’n aangepaste weergawe van die Keyhole-markeertaal (KML) gebruik word vir verskeie tipes tematiese kaarte.

Tydens hierdie navorsing is tematiese karteringsprosesse en funksionaliteit in karterings-programmatuurpakkette asook bogenoemde voorstelle deur ander navorsers geëvalueer. Hierdie evaluasie verskaf die nodige inligting oor die tematiese karteringsproses en gepaardgaande implementerings sodat ’n generiese tematiese karteringsproses beskryf kan word.

Sae-Tang, A. & Ertz, O., 2007, Towards Web Service Dedicated to Thematic Mapping, OSGeo Journal 3, 31–34.

Sandvik, B., 2008, ‘Using KML for Thematic Mapping’, MSc thesis, University of Edinburgh, Edinburgh.